Wincenty Pol
   
Pieśń o ziemi naszej
(fragment)
 

Choć to swoje, człek się kusi
I pochwalić, co się godzi;
Niezła ziemia to być musi,
Kiedy takie ludzie rodzi!
Częste, gęste piaski, laski,
Lecz głód rzadki, Bogu dzięki!
Gdy się naród rzuci rojem
I dołoży silnej ręki,
To nie darmo się i znoim:
Gumna, stogi się postroją
I jest dosyć w potrzeb swoją,
I świat karmin chlebem swoim
Głośno słyną te pszenice
I za morzem ziemie maskie!
Sandomierskie i kujawskie,
I proszowskie okolice!...