Najbardziej nieoficjalna strona o Sandomierzu

strona główna     

 
 

 

   
     
 
  Góry Pieprzowe (Pieprzówki)
 
     
          Góry Pieprzowe zwane także Pieprzówkami są najstarszymi górami w Polsce.
Swoją nazwę zawdzięczają liczącym ok. 500 milionów lat skałom kambryjskim z których są zbudowane. Tzw. łupki ilaste pod wpływem czynników atmosferycznych takich jak erozja wodna i duże wahania temperatury - utleniają się i kruszą, przypominając swym wyglądem pieprz.
Wyższe partie zbocza pokrywa glina morenowa, lessy i lessy spiaszczone. 

Godnym polecenia jest odcinek Pieprzówek za ostatnim gospodarstwem w Kamieniu Łukawskim.
Teren ten jest całkowicie odkryty, łupki są odsłonięte i doskonale widoczne na stoku ciągnącym
się ok. 2 km. 
 
     
 

 

     
   

(fot. © jarodar) 
 

(fot. © jarodar) 
 

 
         
     
          Nigdzie więcej w naszym kraju niczego podobnego zobaczyć nie można.
Głównym trzonem Gór Pieprzowych jest łupek ilasty miękki o barwie brunatnej, szaroczarnej
lub ciemnopopielatej zawierający niewielkie ilości miki i rzadko ziarna kwarcytu.
Spotkać można często nacieki tlenków żelaza. Na niektórych skałach widoczne są białe naloty
i wykwity zwane ałunami.
Dzięki tak bogatemu składowi obserwacja Gór Pieprzowych jest prawdziwą przyjemnością. 
Na terenie rezerwatu występują gatunki chronione, a także takie których nie zobaczymy nigdzie poza Górami Pieprzowymi. Pieprzówki ze swym klimatem i różnymi typami siedlisk stworzyły wspaniałe warunki
do życia wielu gatunków owadów – zwłaszcza chrząszczy.
Niektóre z nich występują jedynie tutaj. Przybliżając nieco krajobraz i florę Gór Pieprzowych nie sposób
nie wspomnieć o wartości krajobrazowej całego rezerwatu, o widokach jakie roztaczają się z ich szczytu
na dolinę Wisły. 
Wszystkie te walory i unikalny charakter Gór Pieprzowych wpłynęły na utworzenie rezerwatu przyrody,
w 1979 roku, którego obszar wynosi ponad 18 hektarów.
 
     
 

 

     
   

(fot. © jarodar) 
 

(fot. © jarodar) 
 

 
         
  wycieczka na Pieprzówki:

wycieczka: jarodar

 
     
  na piechotę:
        Najlepiej udać się w kierunku Wisły i ruszyć jej lewym brzegiem, po wale przeciwpowodziowym
lub wzdłuż rzeki (Wisełkę – starorzecze Wisły u podnóża Pieprzówek trzeba ominąć po lewej stronie).
Z prawej lub lewej strony (nie ma to znaczenia) mija się oczyszczalnię ścieków i po ok. 30 min spaceru stajemy u stóp Pieprzówek.
 
     
  rowerem:
        Można pojechać tą samą drogą co na piechotę (tu można sobie zjechać nad brzeg rzeki i pomykać drogami w „kępie” (trzeba w pewnym momencie odbić w lewo, aby ominąć z lewej strony Wisełkę
– starorzecze Wisły u podnóża Pieprzówek). Można też pojechać „ekstremalną” drogą samochodową.
 
     
  samochodem:
        Droga "normalna".
Z Sandomierza kierunek Lublin. Po przejechaniu ok. 1 km od skrzyżowania przy cmentarzu skręcić
w prawo na Mściów. Po dojechaniu do Kamienia Plebańskiego skręcić w prawo w asfaltową drogę przed białym domem i potem w lewo. Asfalt powinien się skończyć po 200 metrach (cały czas dodają tam jakieś małe kawałki). Jeszcze kawałek prosto i w prawo w ziemną drogę przed sadem w kierunku położonych
w dole domów. Teraz trzeba jechać tak daleko jak się da, uważając na zawieszenie i zasieki stawiane
przez właścicieli działek.
Samochód najlepiej postawić w okolicach ostatniego przy tej drodze sadu i dalej piechotką.
To już bardzo blisko...

        Droga "ekstremalna".
Jest znacznie trudniejsza z powodu konieczności pokonania pod górę ok. 400-500 m wąwozu lessowego
(po deszczach na dnie tworzą się głębokie rozpadliny, na których bardzo łatwo zawisnąć).
Tuż po lub w trakcie deszczu lepiej ją sobie od razu odpuścić.
Z ulicy Żwirki i Wigury trzeba skręcić w kierunku giełdy rolniczej i zaraz potem w lewo w ul. Błonie.
Trzeba jechać cały czas prosto trzymając się prawej strony w miejscach problematycznych.
Skończy się asfalt i dojedziecie do wąwozu. Do góry i cały czas prosto.
Znowu zaczyna się asfalt, który powinien się skończyć po ok. 400 metrach
(cały czas dodają tam jakieś małe kawałki). Jeszcze kawałek prosto i w prawo w ziemną drogę przed
sadem w kierunku położonych w dole domów.
Teraz trzeba jechać tak daleko jak się da, uważając na zawieszenie i zasieki stawiane przez właścicieli działek.
Samochód najlepiej postawić w okolicach ostatniego przy tej drodze sadu i dalej piechotką.
To już bardzo blisko...
 
     
          Pamiętajcie!!!
Jesteście na terenie rezerwatu!
Zabierzcie ze sobą wszystkie wyprodukowane przez Was śmieci!
Nie zrywajcie roślin i nie hałasujcie zbytnio!
 
     
     www.sandomierz.net

copyright © 2000 - 2007 cbr